Λάρμορ, Τζόζεφ

(Sir Joseph Larmor, Μαγκεραγκάλ 1857 – 1942). Ιρλανδός φυσικός και μαθηματικός. Διετέλεσε καθηγητής στο Κέιμπριτζ την περίοδο 1885-1932. Αφιερώθηκε στα προβλήματα της μαθηματικής φυσικής και της ουράνιας μηχανικής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εργασίες του που σχετίζονται με την ηλεκτρονική θεωρία και τον ηλεκτρομαγνητισμό. Μελέτησε και έλυσε προβλήματα της κίνησης των ηλεκτρικών φορτίων εντός του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου και ασχολήθηκε επίσης με τα ηλεκτρομαγνητικά αποτελέσματα των ιδίων κινήσεων των φορτίων. Οι μελέτες αυτές είχαν ιδιαίτερη σημασία για την ερμηνεία των φαινομένων της μαγνητικής πόλωσης της ύλης: το επίπεδο της τροχιάς ενός ηλεκτρικού φορτίου που διαγράφει μια κλειστή καμπύλη αποκτά έναν προτιμώμενο προσανατολισμό παρουσία εξωτερικού μαγνητικού πεδίου (μετάπτωση του Λ.). Το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται στην περιστροφική κίνηση (μετάπτωση) πέριξ της κατεύθυνσης του πεδίου, η οποία προέρχεται από τη μαγνητική τάση που δημιουργείται από την κίνηση του φορτίου. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να συγκριθεί με τη μετάπτωση που παρουσιάζει μια σβούρα. Ο Λ. ασχολήθηκε επίσης με τα προβλήματα που αφορούν την ύπαρξη του αιθέρα και την ενδεχόμενη παραστατικότητά του (Αιθέρας και ύλη, 1900) και συνέβαλε στις συζητήσεις για τη θεωρία της σχετικότητας.